Lexie kon klokkijken als de beste. Elke dag liep hij tegen drie uur naar de school van mijn vader. Hij stak een grote drukke weg over en wachtte geduldig op het schoolplein. Zodra hij mijn vader zag, rende hij op hem af. Lexie likte zijn gezicht en gaf hem kusjes.
Niemand kon bij mijn vader in de buurt komen, want Lexie was zijn beschermengel. Als iemand te dicht naderde, beet hij diegene zonder pardon in zijn enkel. Op een dag was Lexie buiten aan het wandelen. Zonder te kijken stak hij de straat over.
Heeft iedereen iemand zoals Lexie? Volgens het katholicisme wel. Ieder kind heeft een beschermer. Iemand die over je waakt en je behoedt voor gevaar. In de oren van een ongelovige klinkt dit vast zweverig. Maar op het moment dat jij op het nippertje aan een ongeluk ontsnapt bent, zegt men toch vaak dat er een engel op je schouder rustte.
In mijn beleving zijn er veel beschermengelen op aarde. Als kind zijnde is er je moeder. De grootste beschermengel van alleen, de patrones. Al haar instincten zijn er op gericht haar kind te beschermen, om jou te beschermen. Wat dat betreft verschillen we niet veel van dieren.
Elke dag ontkom je misschien wel meer dan eens aan een levensbedreigende situatie. Iedereen staat wel eens voor een kruispunt met het besef dat je links of rechts kunt gaan. Je besluit rechtsaf te gaan en rijdt daarom niet de fietser aan die zojuist door rood gereden is. Op dat moment wordt niet alleen jij beschermd voor een ongeval, maar ook die fietser. Het idee dat elk individu maar één beschermer heeft, lijkt hierdoor zeer onwaarschijnlijk. Het lijkt meer een groot samenwerkingsverband: de maatschappelijk werkers van het bovennatuurlijke.
Aan alle komt een einde. Aan het leven, aan de liefde en aan geluk. Maar hoe ver reikt de bescherming van onze pantronen? Komt daar ooit een einde aan? Krijgen we net als Aladdin maar drie wensen, drie kansen op bescherming?
Misschien heeft de ene persoon gewoon meer geluk, dan de ander. De één is heel intelligent, de ander is ontzettend knap en een derde heeft misschien wel meer overlevingskansen. Konden we dat maar controleren. Overal zitten grenzen aan. Zelfs een cirkel heeft randen.
Mensen zijn egoïstisch. Ze bidden tot God en vragen hem om vergeving van hun zonden, ze danken hem voor het overvloedige eten of bidden voor bescherming van hun kind. Maar vragen ze ooit hoe het met God gaat? Misschien is hij wel diep ongelukkig en is er niemand om hem te helpen. Niemand vraagt zich af of God huilt, of hij bescherming nodig heeft. We gaan er van uit dat we beschermt worden, maar wie beschermt onze beschermers?
Canis Maior, de Grote Hond, is een van de sterrenbeelden in ons Universum. Volgens legenden is hij ooit door Zeus toegewezen als beschermheilige van Europa. Hij beschermt zelfs de beschermers van het continent. In zijn leven werd de grote hond Laepus ingezet om een razendsnelle vos te vangen. Deze vos was zo vlug dat niemand hem kon bijhouden. Hij verwoestte het hele land.
Laepus jaagde hem na, het werd een kat en muis spel zonder einde. Ze waren gedoemd elkaar voor eeuwig achterna te zitten. Zeus kwam tussenbeiden en veranderde ze in steen. Hij zette Laepus als Canis Maior aan de hemel. Wat er met de vos gebeurde, is niet bekend.
En zo zorgde Zeus dat Laepus op zijn plek kwam en de rest van zijn voortbestaan de Europeanen beschermde. Nog steeds waarschuwt Canis Maior ons voor de hondsdagen. De tijd waarop voedsel sneller bederft dan de rest van het jaar. Voor Egyptenaren was hij het teken van de overstroming van de Nijl, de tijd waarin het land weer vruchtbaar werd.
Iedereen heeft een beschermer. In welke vorm dat gegoten wordt, is heel verschillend. Mijn vader had zijn hond. Lexie had zijn taak volbracht en het was tijd voor mijn vader om op eigen benen te staan. Wanneer de bescherming ophoudt is de vraag. Neemt iemand anders de bescherming over? Lexie 2 deed dat bij mijn vader niet. Het was nooit meer hetzelfde. Of komt er een tijd dat je geen vangnet meer hebt, dat ze zelf moet uitkijken? En wie bepaalt dat?
Heeft voor geloven God dat alleenrecht of is een speciale afdeling beschermheiligen in de multinational die we de hemel of het bovennatuurlijke noemen? De top beschermt zijn patronen. En de patronen de mens op aarde. Maar wat kunnen wij betekenen voor de almachtige? We kunnen alleen maar zo ver reiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten